Uitspraak: Gebruik antwoordnummer en retouretiket bij herroepingsrecht

Elke week wordt er een nieuwe uitspraak van de geschillencommissie behandeld. De ondernemer krijgt vier weken de tijd om een klacht in onderling overleg op te lossen. Na deze termijn ontstaat een geschil dat in aanmerking komt voor de geschillenregeling. De uitspraak van de geschillencommissie is bindend. Dit keer gaat het over het gebruik van een antwoordnummer en retouretiket bij het herroepingsrecht.

De consument

Ik heb gebruik gemaakt van mijn herroepingsrecht. Ik heb een track en trace bewijs van de terugzending. Echter ik krijg mijn geld niet terug omdat de verkoper stelt dat mijn pakket niet is aangekomen. Omdat ik gebruik heb gemaakt van een retourlabel inclusief het antwoordnummer van de verkoper, vind ik dat ik niet verantwoordelijk ben voor bewijs. Ik vind dat de verkoper opdrachtgever is van de vervoerder en daarmee verantwoordelijk voor het geval er iets niet in orde is. Ik wil mijn geld terug.

De verkoper

Wij zijn het hier niet mee eens. De consument is akkoord gegaan met de algemene voorwaarden van Thuiswinkel.org. Daarin staat expliciet dat dit risico vanaf het moment van bezorging bij de consument ligt. Het is aan de consument om aan te tonen dat hij het product heeft teruggestuurd. Wij faciliteren het retourproces via een antwoordnummer en een retouretiket, maar op grond van de wet blijft de consument de opdrachtgever en is hij verantwoordelijk voor het retour.

De commissie

In de wet is bepaald dat de consument recht heeft op terugbetaling van de koopprijs, zodra de verkoper het pakket ontvangen heeft of als de consument heeft aangetoond dat het gekochte product is teruggezonden. Omdat het niet ter discussie staat dat het product niet bij de verkoper is bezorgd, is het aan de consument om aan te tonen dat het product daadwerkelijk teruggezonden is. Een track and trace-code volstaat niet. De commissie voegt daaraan toe dat het pakket in opdracht van de consument geretourneerd is. De consument heeft het pakket afgegeven en is daarmee opdrachtgever van het bedrijf dat het pakket vervoert en moet bezorgen. De klacht is ongegrond.

Mijn oordeel

Dit is een belangrijke uitspraak. Een track and trace-code voldoet niet als bewijs omdat daarin bijvoorbeeld niet is omschreven over welk product het gaat en welk gewicht het product heeft. Ook stelt de commissie dat het risico én dus de bewijslast bij de consument blijft liggen als er gebruik is gemaakt van een door de verkoper verstrekt retouretiket met gratis antwoordnummer. Belangrijk om te weten dat de consument ook dan nog steeds de opdrachtgever is. Een dergelijke door de verkoper geboden service kan niet worden gezien als het aanvaarden van het risico van verzending.