Geoblocking: wat mag niet en wat moet wel?

Door de Geoblocking-verordening mag je geen onderscheid meer maken op basis van nationaliteit, verblijfplaats, of plaats van vestiging bij internationale (handels)transacties. Wat betekent dit verbod concreet voor jouw webshop? Vincent geeft antwoord.  

Kort gezegd moeten klanten, ongeacht hun woon- of vestigingsplaats, toegang hebben tot de website van hun keuze, ook als die website zijn activiteiten niet richt op het land waar de klant gevestigd is. De webwinkelier hoeft hierbij niet te leveren aan klanten die gevestigd zijn in landen waar hij zijn activiteiten niet op richt, maar moet wél klanten accepteren die bereid zijn om de goederen of diensten af te halen in een leveringsgebied waar de website zich wél op richt.

Wat mag je als webshop niet meer doen

• Je mag online interfaces niet meer blokkeren en/of de bezoeker van je website re-routen naar een andere site. Je mag een Duitse klant bijvoorbeeld niet automatisch doorsturen naar je Duitse webshop. Hier dient de klant vanaf 3 december zelf toestemming voor te geven.
• Je mag prijzen niet automatisch aanpassen op basis van de locatie of het IP-adres van de klant. Dat wordt gezien als prijsdiscriminatie.
• Consumenten buiten je levergebied mogen niet anders worden behandeld dan consumenten binnen je levergebied. Als Nederlandse webshop mag je bijvoorbeeld geen VISA-creditcards van Duitse consumenten weigeren als je deze wel accepteert van Nederlandse webshoppers.
• Je mag als webshop geen consument uit een ander land weigeren. Hij moet de mogelijkheid hebben om het product op te halen in het land waar jij wel levert. 

Wat mag wel

• Je levergebied beperken. Je kunt ervoor kiezen alleen te leveren aan consumenten in Nederland en België. Vermeld dit wel duidelijk op je website. Je hoeft je levergebied dus niet uit te breiden om mensen uit andere landen te kunnen bedienen, zolang je ze maar de mogelijkheid geeft de bestelling op te halen in een land waar je wel levert.
• Je mag verschillende prijzen op verschillende websites hanteren. Op je Belgische website mag de prijs hoger zijn dan op je Nederlandse website. (Wel prijsdifferentiatie, geen prijsdiscriminatie)
• Je mag verschillende verzendprijzen hanteren. Klanten betalen bijvoorbeeld meer voor een verzending naar Duitsland dan naar Nederland.
• Andere betaalmogelijkheden op verschillende website aanbieden. Op je .be website mag je andere betaalmogelijkheden aanbieden dan op je .nl website. Je mag echter niet de door de klant gekozen betaalmethode weigeren vanwege de locatie van je klant of een bank.
• Producten aanbieden die niet geschikt zijn voor landen buiten je levergebied. Op je .be website mag je een product aanbieden dat bijvoorbeeld in Frankrijk niet is toegestaan. Webwinkeliers hoeven klanten niet te informeren over de verschillende wettelijke verplichtingen rond producten.

Als webshop mag je niet (meer) discrimineren

Voor de duidelijkheid wil ik hieronder nog enkele voorbeelden geven waarin het verboden is om onderscheid te maken op grond van nationaliteit, verblijfplaats, of plaats van vestiging:

• Een Duitse consument koopt een product in een Nederlandse website, laat deze afleveren in Nederland op een afhaalpunt en vervoert deze vervolgens zelf naar Duitsland. De webshop mag de consument niet weigeren omdat hij Duits is.
• Een consument uit België wordt direct doorgeleid (re-route) naar de Nederlandse website op basis van zijn IP-adres.
• Een Franse consument wil een dienst afnemen in een andere lidstaat. Deze consument mag op grond van zijn nationaliteit niet worden geweigerd. Bijvoorbeeld: een Fransman die een overnachting boekt in een hotel in Nederland.

Uitzonderingen van het verbod

Het verbod op geoblocking geldt niet voor diensten van algemeen belang, financiële dienstverlening, gokken of vervoersdiensten. Ook bij het online aanbieden (streaming) van films, series en sport krijg je als ondernemer niet met deze verordening te maken. Kortom, als je een van deze diensten aanbiedt, mag je wel onderscheid maken op basis van nationaliteit, verblijfplaats of plaats van vestiging. Voorbeeld: Netflix hoeft in Nederland geen Franse content aan te bieden.